Zgodnie z najnowszymi doniesieniami prasowymi, Ministerstwo Finansów rozważa ponowne odroczenie wejścia w życie nowych zasad dotyczących poboru podatku u źródła. Mając na względzie skalę kontrowersyjności proponowanych przepisów, które od 1 stycznia 2019 r. są elementem naszego porządku prawnego, komunikat ten można uznać za pozytywny. Niemniej jednak perspektywa podtrzymywanej niepewności, w naszej ocenie, może budzić uzasadnione obiekcje.
W ostatnim czasie Ministerstwo Finansów zapowiadało nowelizację nowych restrykcji. Wśród planowanych zmian znalazła się przykładowo modyfikacja definicji rzeczywistego właściciela czy objęcie nową procedurą poboru jedynie odsetek, należności licencyjnych i dywidend. Podkreślenia wymaga jednak fakt, iż oświadczenia MF nie znalazły na dzień dzisiejszy odzwierciedlenia choćby w projekcie ustawy, jak również brak kolejnego rozporządzenia odraczającego.
Wobec powyższego, już dziś pragniemy zwrócić Państwa uwagę, iż nowa procedura poboru podatku u źródła przewiduje, że jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, przekroczy w ciągu roku podatkowego – na rzecz tego samego podatnika – kwotę 2 mln zł, płatnik będzie obowiązany do uiszczenia podatku ponad tę kwotę, co do zasady, bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Jednocześnie jednak ustawodawca przewidział mechanizmy, które pozwolą na odstąpienie od nowych zasad, tj. (i) złożenie przez płatnika oświadczenia o posiadaniu dokumentów wymaganych dla preferencyjnego opodatkowania i jednocześnie braku wiedzy o okolicznościach wykluczających niepobranie podatku na podstawie przepisów prawa podatkowego lub (ii) uzyskanie opinii o stosowaniu zwolnienia z poboru zryczałtowanego podatku dochodowego.
Biorąc pod uwagę brak przejrzystych wytycznych w zakresie pierwszego mechanizmu oraz ryzyko odpowiedzialności karnej skarbowej za podanie nieprawdy w treści oświadczenia, atrakcyjniejszym narzędziem wydaje się być opinia o stosowaniu zwolnienia. Wydaje się ją pod warunkiem wykazania przez wnioskodawcę spełnienia przez podatnika warunków określonych w art. 21 ust. 3-9 lub art. 22 ust. 4-6 ustawy o CIT. W konsekwencji, opinia ma zastosowanie do płatności pomiędzy podmiotami powiązanymi w odniesieniu do zwolnienia z podatku na podstawie unijnych dyrektyw.
Co istotne, opinię o stosowaniu zwolnienia wydaje się bez zbędnej zwłoki, niemniej jednak nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku do organu podatkowego. Zgodnie z aktualnym brzmieniem ustawy o CIT, opinia wygasa z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania, przy czym Ministerstwo Finansów zapowiadało, że początek biegu okresu ważności zostanie skorelowany z wejściem w życie nowych przepisów.
Mając na uwadze brak pewności i przewidywalności prawa w zakresie podatku u źródła, już teraz zwracamy Państwa uwagę na ten mechanizm. Wobec tego, iż proces otrzymania opinii może okazać się czasochłonny, podjęcie kroków w tym zakresie wydaje się być słuszne.
Jeśli są Państwo zainteresowani naszym wsparciem, pozostajemy do dyspozycji.
