W zeszłym tygodniu ukazała się długo wyczekiwana interpretacja ogólna MF w sprawie kwalifikowania dla celów VAT transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych (nr PT9.8101.3.2020).
Podatnicy, oczekujący na wydanie tej interpretacji, musieli uzbroić się w cierpliwość, gdyż jest ona następstwem konsultacji podatkowych ogłoszonych z końcem lipca 2019 roku. Z kolei same konsultacje są pokłosiem wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. ws. C-235/18 Vega International.
Wspomniany wyrok TSUE dotyczył właśnie kwalifikacji poszczególnych transakcji dokonywanych w ramach łańcucha dostaw, gdzie końcowy nabywca dokonuje zakupu paliwa na stacji paliw, posługując się kartą paliwową wydaną przez pośrednika (operatora karty paliwowej). O wyroku tym powiedziano już sporo, niemniej, czyniąc długą historię krótką, zwrócono w nim uwagę na kwestie prawa do odliczenia u klienta operatora kart paliwowych, który nie może odliczać VAT z faktur wystawionych przez tego operatora, gdyż nie występuje w tym wypadku dostawa towaru, ale świadczenie usługi zwolnionej z VAT.
TSUE wskazał w tym wyroku swoje spostrzeżenia, które powinny decydować o tym, czy mamy do czynienia z usługą finansową czy też z dostawą towarów. Podkreślić należy, że wyrok ten zapadł w specyficznym stanie faktycznym.
Wyrok TSUE wywołał spore zamieszanie zarówno wśród pośredników operatorów kart paliwowych, jak i użytkowników takich kart. MF, ogłaszając konsultacje, prosił o wskazanie modeli funkcjonowania transakcji z użyciem kart paliwowych, które wg. podatników nie będą skutkowały negatywnymi konsekwencjami w VAT (w duchu wyroku TSUE). Nasza Kancelaria brała udział w przedmiotowych konsultacjach, przedstawiając stanowisko, w którym wskazywaliśmy, jakie przesłanki powinny być brane pod uwagę przy ocenie tego typu transakcji.
W wydanej interpretacji ogólnej MF wskazał przesłanki, których łączne spełnienie powoduje, że wystąpi usługa finansowa w relacji operator karty – klient użytkownik karty. Kryteriami tymi są:
1) nabywanie towaru przez odbiorcę (posiadacza karty) bezpośrednio od dostawców;
2) decydowanie wyłącznie przez odbiorcę w szczególności o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru;
3) ponoszenie przez odbiorcę (z wyłączeniem podmiotu pośredniczącego) całości kosztów związanych z nabyciem towaru;
4) ograniczenie się podmiotu pośredniczącego do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar.
W ocenie MF interpretacja ma stanowić uproszczenie dla podatników. W naszej jednak ocenie z wydanej interpretacji nie wynikają niestety żadne konkretne przesłanki czy też zalecenia dla podatników. Interpretacja nie zawiera konkretnych wskazówek, część z nich jest bardzo ogólna i tak naprawdę w dalszym ciągu spory czy wątpliwości interpretacyjne nie zostały rozstrzygnięte. W związku z tym należy analizować poszczególne umowy z operatorami kart paliwowych pod kątem orzecznictwa TSUE. Trzeba więc podkreślić, że interpretacja ogólna w pewnym sensie cofnęła podatników do punktu wyjścia.
Jest jeszcze inna – chyba nie do końca zauważalna przez wszystkich – kwestia. Mianowicie, w związku z wdrożeniem pakietu SLIM VAT (teraz już wiemy, że wersji 1.0) z dniem 01 stycznia 2021 roku uchylono przepis art. 7 ust. 8 ustawy VAT, zwierający definicję transakcji łańcuchowych. Zmiana według MF jest porządkująca i nieistotna. Z perspektywy podatników skutkuje ona jednak utratą mocy ochronnej wydanych interpretacji w zakresie transakcji łańcuchowych.
Jeśli więc korzystacie Państwo w swojej działalności z kart paliwowych albo uczestniczycie w transakcjach łańcuchowych to rekomendujemy dokonanie przeglądu takich zdarzeń pod kątem nowej rzeczywistości prawno- podatkowej. Konsekwencje braku dostosowania rozliczeń do nowej praktyki mogą być bowiem bardzo poważne w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
