W najnowszym wyroku TSUE, bo z 04 czerwca 2020 r. (sprawa C-430/19 SC C.F. SRL), pojawiły się ciekawe tezy dotyczące dowodów w postępowaniu podatkowym oraz dokumentowania transakcji na potrzeby VAT.
W wyroku tym, Trybunał wypowiedział się następująco:
- “… w przypadku gdy w ramach krajowych administracyjnych postępowań kontroli i ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej podatnik nie miał dostępu do informacji znajdujących się w jego aktach sprawy administracyjnej i uwzględnionych przy wydawaniu decyzji administracyjnej nakładającej na niego dodatkowe zobowiązanie podatkowe, a rozpatrujący sprawę sąd stwierdza, iż w wypadku niewystąpienia tej nieprawidłowości postępowanie mogłoby doprowadzić do odmiennego rezultatu, zasada ta wymaga stwierdzenia nieważności owej decyzji.”
- “… w przypadku istnienia zwykłych, nieudowodnionych podejrzeń krajowego organu podatkowego co do rzeczywistego dokonania transakcji gospodarczych, w wyniku których wystawiono fakturę – stoją one na przeszkodzie temu, aby podatnikowi będącemu odbiorcą owej faktury odmówiono możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, gdy nie jest on w stanie przedstawić – poza rzeczoną fakturą innych dowodów na rzeczywisty charakter dokonanych transakcji gospodarczych.”
W przedmiotowej sprawie organ podatkowy w Rumunii odmówił podatnikowi prawa do odliczenia podatku VAT od faktur, które w ocenie organu były związane z przestępczością podatkową i nie miały charakteru prawdziwego. Odmowa tego prawa wynikała “z powodu zachowań podatkowych usługodawców, uznanych za niewłaściwe ze względu na takie czynniki, jak brak zasobów ludzkich lub brak środków transportu, przy dodatkowej okoliczności, że organ podatkowy nie przedstawił dowodów na działalność, która skutkuje odpowiedzialnością podatkową lub karną poszczególnych usługodawców”. W omawianej sprawie podatnik nie posiadał żadnych dokumentów potwierdzających wykonanie tych usług poza fakturą wystawioną przez te podmioty.
TSUE orzekło tak jak wyżej, iż w przypadku istnienia zwykłych, nieudowodnionych podejrzeń krajowego organu podatkowego co do rzeczywistego dokonania transakcji gospodarczych, w wyniku których wystawiono fakturę – przepisu unijne stoją na przeszkodzie temu, aby podatnikowi (będącemu odbiorcą owej faktury) odmówiono możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, nawet gdy nie jest on w stanie przedstawić – poza rzeczoną fakturą- innych dowodów na rzeczywisty charakter dokonanych transakcji gospodarczych.
W naszej ocenie jest to bardzo cenny i ważny wyrok TSUE, dający podatnikom silny argument w sporach z organami, które niejednokrotnie domagają się niezliczonej liczby dowodów na dokonanie transakcji albo usilnie prowadzącą swoje postępowania dowodowe w kierunku udowodnienia podatnikowi, że dana transakcja nie miała miejsca.
Pozostaje mieć nadzieję, na pozytywną percepcję polskich sądów administracyjnych na ten wyrok i uwzględnienie go przy rozstrzyganiu sporów podatkowych.
