Problemy podatników w SSE

Podatnicy podatku od osób prawnych prowadzący działalność gospodarczą na terenie SSE mają wątpliwości, czy środki otrzymane przez Spółkę z FGŚP, na podstawie art. 15g ustawy o Covid-19, jako dofinansowanie wynagrodzeń pracowników (zatrudnionych w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie posiadanego zezwolenia), stanowią przychód strefowy zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz art. 12 ust. 1 Ustawy o SSE. 

W ocenie podatników, otrzymanie środków z FGŚP, jeżeli jest bezpośrednio związane z działalnością prowadzoną na terenie SSE i koszt wynagrodzeń jest uwzględniany w kalkulacji dochodu z działalności strefowej, tj. dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, to stanowi przychód strefowy zwolniony z CIT.

Niestety organy podatkowe nie podzielają ww. stanowiska. Argumentują to m.in. tym, że jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Istotnym jest również podkreślenie, że ze zwolnienia nie korzystają dochody związane z działalnością na terenie strefy, bowiem ustawodawca w przepisie ustanawiającym zwolnienie świadomie użył określenia „dochody z działalności gospodarczej” a nie sformułowania „dochody związane z wykonywaniem działalności gospodarczej”. Należy zatem uznać, że zwolnieniem podatkowym wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., objęty jest tylko dochód wygenerowany bezpośrednio z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, wymienionej wprost w zezwoleniu.

Na ratunek podatnikom przychodzą sądy- i tak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 29 kwietnia 2021 r. (sygn. akt. I SA/Sz 125/21, nieprawomocny), sąd uznał, że środki z FGŚP otrzymane na podstawie art. 15g Ustawy o COVID-19 jako dofinansowanie wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w ramach działalności strefowej, tj. działalności prowadzonej na terenie PSSE na podstawie Zezwoleń, stanowią przychód zwolniony z podatku CIT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. W uzasadnieniu ww. wyroku sąd administracyjny argumentował m.in., że  dochód czyniący zadość wymogom art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, to nie tylko dochód, jaki jest bezpośrednio wygenerowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, dochód uzyskany ze sprzedaży wyrobów strefowych czy świadczenia usług, ale także dochód który podatnik uzyskał w związku z innymi czynnościami, gdy pomiędzy tymi czynnościami, a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek.

W tym miejscu warto też wspomnieć o wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 312/18, w którym to sąd wyjaśnił, że: „należy także zauważyć, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o „dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”, który to zwrot jest niewątpliwe szerszy aniżeli zwrot – dochód ze sprzedaży towarów i usług.”

W naszej ocenie jak najbardziej należy podzielić stanowisko sądów administracyjnych, zgodnie z którym dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia winny być interpretowane szerzej. Niemniej, wobec stanowiska organów podatkowych, dodatkowo wzmocnionego przez stanowisko wynikające z odpowiedzi na zapytanie poselskie z 3 lipca 2020 r. nr PG7.054.2.2020, w którym Minister Finansów podał, że: (…) dofinansowania do wynagrodzeń pracowników nie można uznać za przychód z działalności strefowej, gdyż nie jest to koszt kwalifikowany dla celów pomocy „strefowej”, podatnik winien liczyć się z koniecznością walki o przychylność interpretacyjną w ww. omawianym zakresie.

Oceń ten wpis