Niejednokrotnie podatnicy próbowali uzyskać pozytywną interpretację w przedmiocie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków mogących w pewnym aspekcie uchodzić za wydatki osobiste. Do tej pory organy podatkowe konsekwentnie utrzymywały w tym zakresie negatywne stanowisko i odmawiały takim wydatkom charakteru kosztu podatkowego.
Za przykład posłużyć może interpretacja indywidualna z dnia 4 stycznia 2019 r., 0114-KDIP3-1.4011.561.2018.1.IF, która dotyczyła możliwości ujęcia w kosztach podatkowych wydatku na garnitur. Zgodnie ze stanem faktycznym umowa zawarta przez Wnioskodawcę zobowiązywała go do stroju formalnego. Organ jednak uznał ten wydatek za osobisty, a jego poniesienie powiązał z innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodu z działalności. Organ jednocześnie podkreślił, że obowiązujące zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą, jak osoby zatrudnione w innych zawodach.
Analogiczne stanowisko przyjął organ podatkowy w przypadku zakupu zestawu do odbioru telewizji satelitarnej, który to Wnioskodawczyni argumentowała koniecznością obcowania z językiem i szybkim dostępem do bieżących informacji z różnych państw w związku z zawodem tłumacza oraz prowadzeniem szkoły języków obcych (DG-I/005/41/2005).
Zakup zegarka przez przedsiębiorcę również był zasadniczo uznawany za wydatek osobisty (takie zdanie zostało wyrażone m.in. w interpretacji z 18 października 2004 r. PBI-2/415-83/140/2/AM/04).
Dlatego też zaskakujące jest przedstawione poniżej stanowisko, w którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odbiega od dotychczasowej linii interpretacyjnej. Interpretacja indywidualna z dnia 8 czerwca 2021 r., 0113-KDIPT2-1.4011.408.2021.1.DJD świadczy bowiem o tym, iż w niektórych przypadkach zakup zegarka przez przedsiębiorcę może stanowić koszt podatkowy.
Przedmiotowa interpretacja dotyczy podatnika prowadzącego działalność prawniczą w ramach indywidualnej kancelarii adwokackiej. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wnioskodawca rozlicza się z klientami na podstawie zestawienia godzin, które prowadzi codziennie – z dokładnością do 5 minut.
Podatnik zamierza zakupić zegarek z funkcją stopera/chronografu. Związek zakupu z działalnością argumentuje możliwością dokładnego odmierzania czasu poświęcanego na poszczególne zadania, z możliwością natychmiastowego wstrzymania pomiaru w sytuacji, gdy np. telefon z sądu lub urzędu przerywa wykonywanie aktualnej pracy. Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że zamierza kupić zegarek mechaniczny z funkcją chronografu produkcji rosyjskiej – zdecydowanie tańszy od modeli szwajcarskich czy japońskich.
Podatnik zaznaczył również, że zegarka zamierza używać wyłącznie w dniach, w których prowadzi działalność gospodarczą, gdyż tylko wtedy potrzebuje mieć przy sobie bezustannie urządzenie do dokładnego odmierzania czasu poświęcanego poszczególnym zadaniom.
Dyrektor KIS przyznał rację Wnioskodawcy, tym samym uznając powiązanie zakupu zegarka z funkcją chronografu z jego działalnością gospodarczą.
Należy mieć jednak na względzie, że do wydania pozytywnej interpretacji indywidualnej w tym konkretnym przypadku, niewątpliwie przysłużył się specyficzny stan faktyczny. Konieczność pomiaru czasu spędzanego nad danym projektem, a także fakt, iż podatnik będzie korzystać z zegarka jedynie w ramach prowadzonej działalności, w naszej ocenie, przemówił na jego korzyść.
Omówiona interpretacja pokazuje, że z pomocą odpowiednich argumentów można uzyskać pozytywne stanowisko, nawet w przypadku wcześniej negatywnie ocenianej przez organy sytuacji. Niemniej jednak, należy mieć na uwadze, że wydawane interpretacje indywidualne mają moc ochroną wyłącznie w zakresie przedstawionego stanu faktycznego. W konsekwencji, jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.
